Μαθητικός διαγωνισμός δημιουργίας ταινίας μικρού μήκους (βίντεο) με θέμα «Το Ολοκαύτωμα στη συλλογική μνήμη των Ελλήνων»
Κατά τη φετινή σχολική χρονιά, προκηρύχθηκε για πρώτη φορά, μαθητικός διαγωνισμός δημιουργίας ταινίας μικρού μήκους (βίντεο) με θέμα «Το Ολοκαύτωμα στη συλλογική μνήμη των Ελλήνων». Ο διαγωνισμός διοργανώθηκε βάσει του από 27/02/2024 Μνημονίου Συνεργασίας από το Υπουργείο Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας της Κύπρου και τη Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού της Ελλάδας σε συνεργασία με το Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδος.
Θεματικό πεδίο του διαγωνισμού αποτέλεσε το Ολοκαύτωμα των Εβραίων στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με ιδιαίτερη μνεία στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Οι μαθητές/τριες μέσα από τα έργα τους κλήθηκαν να εκφράσουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους για το θέμα, καθώς και να προβληματιστούν σχετικά με τη σημασία και την επικαιρότητά του στη σύγχρονη ζωή.
Οι μαθητές/τριες, που συμμετείχαν στον διαγωνισμό, είχαν την ευκαιρία να εξοικειωθούν με την επιστημονική και ιστορική έρευνα και να γίνουν οι ίδιοι ερευνητές του παρελθόντος μέσα από την αναδίφηση και μελέτη πρωτογενών και δευτερογενών ιστορικών πηγών. Επιπλέον, ο διαγωνισμός αποτέλεσε αφορμή για την ενασχόληση των μαθητών/τριών με την ιστορία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και του Ολοκαυτώματος στην Ευρώπη και στην Ελλάδα αλλά συγχρόνως και με την ιστορία της τοπικής τους κοινωνίας (π.χ. τα προσφυγικά στρατόπεδα των Εβραίων στην Κύπρο).
Το σχολείο μας συμμετείχε στον εν λόγω διαγωνισμό με δύο ομάδες, υπό την καθοδήγηση και τον συντονισμό του Φιλόλογου Σάββα Γεωργίου, που δημιούργησαν δύο ξεχωριστές, αξιόλογες ταινίες μικρού μήκους (βίντεο), οι οποίες απέσπασαν και οι δύο έπαινο.
Την πρώτη ομάδα αποτελούσαν οι μαθητές του Γ31 Ασιήκαλης Ευριπίδης, Βράχας Φαίδωνας και Χριστοδούλου Βασίλης. Τίτλος του έργου ήταν «Κοχλίας», μέσα από το οποίο πρόβαλαν τον πόνο, την αγωνία και το παράπονο των πολλών χιλιάδων Εβραίων (κυρίως των Ελληνοεβραίων), που μετά το τέλος του Β΄Παγκοσμίου πολέμου 1946-1949, κρατούνταν υπό περιορισμό από τους Άγγλους σε στρατόπεδα/καταυλισμούς στην Αμμόχωστο (Καράολος) και στην περιοχή της Ξυλοτύμπου. Οι μαθητές αξιοποίησαν πρωτογενές υλικό, όπως εφημερίδες από το αρχείο του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών, επισκέφτηκαν και αξιοποίησαν υλικό και έργα τέχνης του Κέντρου Εικαστικών Τεχνών και Έρευνας του Ιδρύματος Κώστα και Ρίτας Σεβέρη καθώς και υλικό, που παραχωρήθηκε από την πρεσβεία του Ισραήλ για τον σκοπό της δημιουργίας της ταινίας μικρού μήκους. Πραγματοποίησαν γυρίσματα σε κατάλοιπα αγγλικών παραπηγμάτων και σε εκθέσεις, που διαθέτουν έργα τέχνης, που σχετίζονται με την κράτηση των Εβραίων στην Κύπρο.
Τη δεύτερη ομάδα αποτελούσαν οι μαθητές του Γ32 Χουσεΐν Καντάμ Αλή, Φαούτας Παντελής και Φιλίππου Αντρέας. Τίτλος του έργου τους ήταν «Δέσμευση θανάτου» μέσα από το οποίο πρόβαλαν τις αγωνιώδεις στιγμές, που έζησαν δύο αδέρφια μιας εβραϊκής οικογένειας, όταν οι γονείς τους συλλαμβάνονται από τους Ναζί, για να οδηγηθούν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξόντωσης στην Πολωνία και τη Γερμανία. Μετά από πολλή προσπάθεια και έρευνα για την ενδυμασία και το κλίμα της εποχής και προσθέτοντας μουσική δικής τους επιλογής και πλάνα από αρχεία και βίντεο του Αμερικανικού μουσείου Ολοκαυτώματος, οι μαθητές κατάφεραν να μας μεταφέρουν με απόλυτη επιτυχία τον αγώνα αυτών των παιδιών να ξεφύγουν και να καταφέρουν να επιβιώσουν από την απάνθρωπη μανία των Ναζί να εξολοθρεύσουν τους Εβραίους, και όχι μόνο, από την Ευρώπη. Οι μαθητές για τις ανάγκες των γυρισμάτων τους επισκέφτηκαν τον παλιό σιδηρόδρομο στο Καϊμακλί και πήραν πλάνα, που παρέπεμπαν στα τρένα του θανάτου, που οδηγούσαν τους
εκτοπισμένους Εβραίους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σκηνές, επίσης, πήραν και από την παλιά Λευκωσία και σημεία της πράσινης Γραμμής καθώς και από παλιά οικία, στην οποία έστησαν το βασικό σκηνικό τους.
Τα οφέλη, που αποκόμισαν οι μαθητές από τη συμμετοχή τους στον συγκεκριμένο διαγωνισμό, είναι πολλαπλά και σε πολλά επίπεδα. Αποτέλεσε γι’ αυτούς ένα μοναδικό ταξίδι και επαφή με την ιστορική έρευνα και σε συνδυασμό με την καλλιτεχνική απόδοση (σκηνοθεσία, συγγραφή σεναρίου, μουσική επένδυση, γυρίσματα, editing), τους έδεσε ως ομάδα και κυρίως τους ευαισθητοποίησε ως άνθρωπους, που μέσα από την ενσυναίσθηση και τη βιωματική επαφή τους με το θέμα, αντιλήφθηκαν τις καταστροφικές συνέπειες των πολέμων και τις θηριωδίες, που προκαλεί η έπαρση των ανθρώπων και ο ρατσισμός διαχρονικά.